Będąc w Gdyni, skorzystałem z okazji i skoczyłem z 3miejskimi ziomami na rower ;) Objechaliśmy (mniej więcej) planowaną trasę sopockiej Skandii. Nie zabierałem roweru z Krakowa, wycieczkę przejechałem na pożyczonym od siostry rowerku Scott Aspect 50. Całkiem przyjemny hardtail, ale krótka sztyca była w tej 15-calowej ramie ;)
Słońce trochę osuszyło trójmiejskie lasy, więc była okazja grzęznąć sobie w piachu. Trasa trawersowa, jak na Trójmiasto przystało - to pod górkę, to z górki - nudy nie było ;)
Sabina i Maciej na sopockich górkach
Grupen foto na Łysej Górze. Od lewej: Piękny Jacek, Sprytny Olaf, ja (Ogarnięty Karol), (przyczajony) Gadatliwy Maciej, Szalony Paweł i SS - Sympatyczna Sabina :)
Nie napisałem nic od razu po zawodach, ale owszem - były, nikt nie odwołał, mimo, że miejscówka po-powodziowa (Bielsko-Biała) i kilka tygodni przez dniem wyścigu systematycznie padało, co zapewniło szereg błotnych uciech. Jeśli chodzi o wyniki - poszło mi beznadziejnie, hehe... Ale wygrałbym w kategorii "pechowiec wyścigu" - na każdym OSie miałem jakąś przygodę, ot, takie bonusy. Poza tym, jechałem nie znając wcale trasy (wiele osób była na zlotach, podczas których objeżdżano całość), to był taki wymiar eksploracyjno-przygodowy ;)
Dojazd na zawody umożliwił mi niebieski bolid Piotra vel Pila. Łatwo i przyjemnie dojechaliśmy wczesnym rankiem (pobudka o 4.40!) z Krakowa do Bielska. Na miejscu (w ośrodku, gdzie inni nocowali po piątkowej biesiadzie) sporo ludzi-duchów, przebywających wciąż w innym wymiarze. Zaspane i wymęczone postaci niespiesznie pakowały się do aut i wyruszały na miejsce startu, takoż i my uczyniliśmy po szybkim przysposobieniu rowerów (zmiana opon). Kanapka w zęby i wio!
OS 1 - PODJAZDOWY - sam start to podjazd pod skarpę. No i nie wpiąłem się (nowe pedały Crank Brothers). Kupa na starcie, skarpę zdobyłem biegnąc z rowerem pomiędzy nogami (widać na filmiku - link poniżej ;) ). Po drodze jeszcze wypadła mi z kieszeni kartka na zapis wyników i musiałem się po nią cofać. Wtedy już wiedziałem - pudła nie będzie :D Podczas krótkiej dojazdówki do drugiego Odcinka Specjalnego odkryłem, że mostek nie jest dokręcony: przekręcił mi się o ok. 20 stopni :) Rychło wczas, bo zaraz zjazd!
OS 2 - ZJAZD. Najtrudniejszy technicznie OS, praktycznie połowę stanowiły dość ciasne (choć i tak poszerzone w błocie) agrafki. Niejedna osoba sprowadzała w tym miejscu, ja starałem się zjechać, choć kilka razy musiałem się zhańbić ;) Pierwsza poważniejsza gleba, ale na miętkim. Poza tym - jadę sobie, jest zakręt, myślę "ale te nowe pedały łatwo się wypinają!" Patrzę pod nogi, a pedał został w bucie! Strata kilku minut na dokręcenie pedałka, ale i tak udało mi się dogonić i wyprzedzić z 3-4 osoby :) Na końcu snejk (jakieś 200 metrów przed metą), dojechałem na kapciu, a co tam będę odpuszczał... Na mecie okazuje się, że nie tylko mnie wąż ukąsił - już z 5 osób zmieniało dętki.
OS 3 - TRAWERS - najpierw trzeba było do niego dojechać, dojazdówka była całkiem długa, sprzyjała pogaduchom i integracji strzeliłem wtedy kilka zdjęć (te przy "wodospadzie" :) ).
Sam trawers grzbietem gór był krótszy niż się spodziewałem, rozkładałem siły na dłuższą jazdę, efektem czego dojechałem z dużym zapasem siły, rozczarowany, że już koniec. Po drodze poświęciłem kilka minut koledze, który złapał gumę - trochę pogrzebałem po plecaku i oddałem mu drugą dętkę i łatki. Nagroda Fair Play się należy ;)
OS 4 - ZJAZD - Fajnie się jechało, gdy gdzieś w 1/3 drogi... znowu snejk. A dałem tam 10 PSI więcej niż poprzednio! "No, nic", myślę - jedziemy dalej, nie mam ani dętek, ani łatek, a koło już jest wyeksploatowane przez poprzedniego właściciela (tego od Czarnego Specjala ;) ). Nawet nie wiecie, jak dobrze trzyma goła obręcz. Sunie się jak tramwaj :D Wzbudziłem spore zainteresowani na mecie, iskry niemal szły spod koła, jak dojechałem na asfaltową drogę :D Opona, niestety, już sponiewierana (a pożyczyłem od znajomego z forum specjalnie na tę okazję - przywiózł mi na zawody Continental Survival - genialnie trzyma w błocie, ale - najwidoczniej - chce wyższego ciśnienia do jazdy po beskidzkich kamlotach ;) Poprzecierała się już fest, popodkładałem kawałki starej dętki pod dziury i ruszyliśmy na dłuuugą podjazdową dojazdówkę do ostatniego OSa. Po drodze... burza, grad, pełen serwis :P Kitranie się z innymi wymoczkami pod drzewem, które z minuty na minuitę chroniło coraz mniej w końcu nam się znudziło i ruszyliśmy w drogę. W międzyczasie miałem okazję dosiąść Króliczego Knolly'ego - Rollo funduje miękkie przełożenie - zakochałem się w tym i zdecydowanie funduję sobie koronkę 20 zębów!
OS 5 - ZJAZD - no, tym razem dętka skonała po jakichś 300 metrach, ale i tak widziałem, że ktoś wyhaczył "bonusa" jeszcze wcześniej ;) Generalnie, snejków co nie miara - chyba połowa startujących coś złapała, często po kilka razy ;) W myśl zasady "raz kozie dupa" pojechałem do samego końca, z tym, że w połowie musiałem się zatrzymać, by rozciąć oponę (na szczęście kevlar :) ), która tak owinęła się wokół tarczy, że skutecznie unieruchomiła koło. Jechałem już na gołej rawce... Było masakrytycznie, ale poznałem sporo fajnych osób, atmosfera wyluzowana, zupełnie inaczej, niż na zawodach XC ;)
Tu link do filmiku należącego do serwisu aktywnelato.pl - stanowię klamrę kompozycyjną: początek - nieudany start, końcówka - (7ma minuta) - zjazd enduro wojownika, co nawet bez ogumienia wyprzedzi :D Film niestety, nie oddaje charakteru trasy - to wygląda jak jakieś XC, ale na końcówce widać właśnie te subtelne różnice między XC a Enduro ;)
Po zawodach byłem zmęczony, mokry i zziębnięty. Rower w kawałkach. Zimny deszcz znowu zaatakował. Jednak byłem zadowolony - poznałem wreszcie chociaż kilka osób z forum emtb.pl, pojeździłem i pogadałem w miłym towarzystwie - było spoko, nawet jesli wziąć pod uwagę niedociągnięcia organizacyjne - podziękowania dla Horizon Fivie się należą.
Tutaj zdjęcia zrobione przeze mnie, możecie zobaczyć profesjonalny system pomiaru czasu :D : Picasa
Wstałem o 6.00, za oknem wiosenny ciepły, deszczyk. W Lasku wszystko zielone, kwitnie i ćwierka. Woda pada na mnie z góry, woda tryska na mnie z dołu. Lajtowa przejażdżka, w międzyczasie robienie zdjęć. Fajny początek dnia :)
Przeniesiony z Gdyni do stolicy Małopolski.
Najbardziej lubię wycieczki Enduro (cokolwiek by to nie było), czasem więcej podjazdów, a czasem zjazdów.
W zeszłym roku przestałem jeździć z licznikiem, bo zepsułem kolejny. Od tego czasu kilometraż podaję orientacyjnie.
carlos40i4
